Το παρόν κείμενο αποτελεί γραπτή μεταφορά της εκπομπής “Μουσικό από..θεμα” (Εκπομπή 02 - Θέμα “η γη της ελευθερίας” φλέγεται), που μεταδόθηκε στο Nikostereo Radio στις 15 Ιουνιου 2020.
Η σημερινή εκπομπή Μουσικό από..θεμα έχει για θέμα τη φλεγόμενη γη της ελευθερίας και το θέμα μας αυτή τη φορά δεν είναι έκπληξη, όπως έκπληξη δεν μας προκάλεσαν οι εικόνες που είδαμε την Δευτέρα 25 Μαΐου. Η δολοφονία του George Floyd δεν ήταν ένα τυχαίο γεγονός. Ο νεκρός είναι ένας αφροαμερικανός πολίτης και ο δολοφόνος του ένας λευκός αστυνόμος.
Οι εικόνες δεν μας προκαλούν έκπληξη αλλά οργή. Οι αντιδράσεις και οι διαδηλώσεις απολύτως δικαιολογημένες και αναγκαίες. Το αστυνομικό τμήμα της Μινεάπολις παραδόθηκε στι φλόγες. Οι διαδηλώσεις συνεχίζονται μέχρι και σήμερα. Το κύμα αλληλεγγύης έχει φουντώσει με μαζικές πορείες σε όλο τον κόσμο.
Slave trader’s statue toppled in Bristol as thousands join anti-racism protests - BBC News
https://youtu.be/cs36SAytfuE
Θα ξεχωρίσουμε το γκρέμισμα που αγάλματος του Έντουαρντ Κόλστον την προηγούμενη Κυριακή (7/6) από διαδηλωτές. Το άγαλμα του Κόλστον στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο κοντινό λιμάνι του Μπρίστολ με θέα στη γέφυρα Περό, που πήρε το όνομά της από τον Περό Τζόουνς – έναν σκλαβωμένο άντρα που έζησε και πέθανε στην πόλη στα τέλη του 18ου αιώνα, αφού νωρίτερα “αγοράστηκε” από ιδιοκτήτες σκλάβων σε ηλικία των 12 ετών.
Επίσης στις ΗΠΑ διαδηλωτές έχουν γκρεμίσει αρκετά αγάλματα δουλεμπόρων και δουλοκτητών καθώς και αγάλματα του Κολόμβου.
Οι καθαρά αυτές πολιτικές πράξεις μας δείχνουν ότι η κουβέντα έχει ανοίξει και έχει ανοίξει για ζητήματα δουλεμπορίου, σκλάβων, αποικιοκρατίας και ιμπεριαλισμού.
Προχθές το βράδυ ένας ακόμα αφροαμερικανός πέφτει νεκρός από σφαίρες αυτή τη φορά. Ο 27χρονος Ρεϊσάρντ Μπρουκς δολοφονείται από λευκούς αστυνομικούς στην Ατλάντα και το πολυκατάστημα Wendys φλέγεται την ίδια νύχτα.
Η Breonna Taylor 26 χρονη Αφροαμερικανίδα δολοφονείται από μπάτσους στις 13 Μαρτίου του 2020 μέσα στο ίδιο της το σπίτι.
Στις 5 Ιούνη η Taylor θα γιόρταζε χθες τα 27ά της γενέθλια και οι υποστηρικτές του κινήματος Black Lives Matter χρησιμοποιήσαν το #BirthdayForBreonna για να ενισχύσουν τη δημοσιότητα του θανάτου της και όχι μόνο. Όπως και το συγγενικό #SayHerName, οι δράσεις στα γενέθλια της Breonna έγιναν για να μην ξεχαστεί το όνομά της.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται λοιπόν στην “γη της ελευθερίας” με τον κατάλογο των αστυνομικών που δολοφονούν μαύρους πολίτες κατά τη σύλληψη τους να ειναι αυξάνεται συνεχώς.
Πάμε πίσω στο 2014 όπου ο Έρικ Γκαρνερ δολοφονείται επίσης από λευκό αστυνομικό ο οποίος επιχειρούσε να ακινητοποιήσει τον άοπλο άνδρα. Όσο οι λευκοί μπάτσοι σκοτώνουν τον Γκάρνερ επαναλαμβάνει την ίδια φράση με τον Φλόιντ “δεν μπορώ να αναπνεύσω - I can’t breathe”. Το χειρότερο βέβαια είναι ότι ο μπάτσος που δολοφόνησε τον Γκαρνερ αθωώθηκε από το δικαστήριο.
Choking of Eric Garner [WITH UNSEEN FOOTAGE] - Staten Island, New York - July 17th 2014 https://youtu.be/z0j-7L094d0
Ένα χρόνο μετά τη δολοφονία Γκάρνερ το mappingpoliceviolence.org, ανακοινώνει πως μέσα στο 2015 η αστυνομία σκότωσε τουλάχιστον 346 αφροαμερικανούς, εκ των οποίων οι 102 ήταν άοπλοι, δηλαδή σχεδόν δύο μαύρους άοπλους κάθε εβδομάδα.
Στη σημερινή εκπομπή θα προσπαθήσουμε να αναφερθούμε στην ρατσιστική εγκληματική βία της αστυνομίας και όχι μονο στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Η ιστορία ξεκινάει από πολύ πίσω όταν οι πρώτοι μαύροι σκλάβοι μεταφέρθηκαν από την Αφρική.
Η 13η τροπολογία που φέρει την υπογραφή του Αβραάμ Λίνκολν καταργεί επισήμως την δουλειά στις ΗΠΑ.. Η πραγματικότητα όμως είναι πολύ διαφορετική και εύκολα θα μπορούσε κανείς να πει ότι η σκλαβιά συνεχίζεται ακόμα και σήμερα.
Τραγούδι: Ο γέρο Νέγρο Τζιμ - Μάνος Λοίζος
Στην σημερινή εκπομπή θα προσπαθήσουμε να κάνουμε μια αναδρομή σε διάφορα γεγονότα που έχουν σημαδέψει την ιστορία των μαύρων στις ΗΠΑ, σε ρατσιστικές δολοφονίες, στις μεγάλες κινηματικές διαδικασίες που έχουν λάβει χώρα. Θα προσπαθήσουμε επίσης να ταξιδέψουμε μουσικά σε κάποια τραγούδια που σημάδεψαν και σημαδεύουν το αντιρατσιστικό κίνημα από μαύρους αλλά και από λευκούς καλλιτέχνες.
George Stinney Junior

Ο Τζορτζ Στίνεϊ Τζούνιορ ήταν το νεότερο άτομο που καταδικάστηκε σε θάνατο τον 20ο αιώνα στις Ηνωμένες Πολιτείες, σε ηλικία 14 ετών. Κατά τη διάρκεια της δίκης του, ακόμη και την ημέρα της εκτέλεσής του, κουβαλούσε πάντα μια Βίβλο στα χέρια του, ισχυριζόμενος ότι είναι αθώος.
Κατηγορήθηκε ότι σκότωσε δύο λευκά κορίτσια, την εντεκάχρονη Μπέτυ, και τη επτάχρονη Μαίρη, καθώς πτώματα βρέθηκαν κοντά στο σπίτι όπου κατοικούσε ο έφηβος με τους γονείς του. Εκείνη την εποχή, όλοι οι ένορκοι ήταν λευκοί. Η δίκη διήρκεσε μόνο 2 ώρες και η ποινή υπαγορεύτηκε 10 λεπτά αργότερα. Οι γονείς του αγοριού απειλήθηκαν και εμποδιστηκαν να είναι παρόντες στην αίθουσα του δικαστηρίου και στη συνέχεια αποβλήθηκαν από την πόλη.
Πριν την εκτέλεση, ο Τζορτζ πέρασε 81 μέρες στη φυλακή χωρίς να μπορεί να δει τους γονείς του.
Κρατήθηκε στην απομόνωση, 80 μίλια μακριά από την πόλη του. Ήταν μόνος χωρίς την παρουσία των γονιών του ή του δικηγόρου του. Έκατσε στην ηλεκτρική καρέκλα στις 16 Ιουνίου του 1944.\
70 χρόνια μετά, η αθωότητά του τελικά αποδείχθηκε από δικαστή στη Νότια Καρολίνα. Το αγόρι ήταν αθώο, κάποιος το έστησε για να τον κατηγορήσει επειδή ήταν μαύρος. Σειρά ταινιών και βιβλίων έχουν εμπνευστεί από την ιστορία του George, μεταξύ των οποίων και το βιβλίο το Stephen King “Πράσινο Μίλι”, που αργότερα μεταφέρθηκε στην μεγάλη οθόνη με πρωταγωνιστές τους Τομ Χανκς και Michael Duncan.
Τραγούδι: Poet Zee - George Stinney
Έμετ Τιλ
Η άγρια δολοφονία του 14χρονου μαύρου Αμερικάνου Έμετ Τιλ, το 1955, επειδή σφύριξε ειρωνικά σε μία λευκή γυναίκα και την αποκάλεσε φλερτάροντας, «μωρό μου».
Ο Τιλ καταγόταν από το Σικάγο του Ιλινόις, και όταν επισκέφτηκε τους συγγενείς του στο Money του Μισισιπή, στην περιοχή του Δέλτα, μίλησε στην Carolyn Bryant, 21 ετών, παντρεμένη και ιδιοκτήτρια ενός μικρού παντοπωλείου στην περιοχή.
Λίγες μέρες αργότερα, ο σύζυγός της Bryant, Roy, και ο ετεροθαλής αδελφός του J. W. Milam, πήγαν στο σπίτι του θείου του Τιλ. Τον πήραν μακρυά σε ένα αχυρώνα όπου τον χτύπησαν και του έβγαλαν ένα απ’ τα μάτια του, πριν τον πυροβολήσουν στο κεφάλι και πετάξουν το σώμα του στον ποταμό Tallahatchie, δένοντας γύρω απ’ το λαιμό του βάρος 70 λιβρών (32 κιλών). Τρεις ημέρες αργότερα, το σώμα του Έμετ Τιλ ανακαλύφθηκε και ανασύρθηκε μέσα από το ποτάμι. Το σώμα του μεταφέρθηκε στο Σικάγο. Η μητέρα του, επέμεινε για δημόσια κηδεία με ανοιχτό φέρετρο για να δείξει στον κόσμο την κτηνωδία της δολοφονίας.
Αν και στην αρχή οι κάτοικοι του Μισισιπή φάνηκαν εξαγριωμένοι με τον άδικο θάνατο, ο θυμός τους ξεθύμανε πολύ γρήγορα. Οι δύο δολοφόνοι δικάστηκαν, αλλά η δίκη ήταν καθαρά τυπική. Όλη η πόλη έδωσε χρήματα για να πληρώσουν τη νομική υπεράσπιση και πέντε απ’ τους καλύτερους δικηγόρους της πολιτείας προθυμοποιήθηκαν να τους βοηθήσουν. Οι ένορκοι χρειάστηκαν μόλις μία ώρα για να τους αθωώσουν. Η μητέρα του 14χρονου κατηγορήθηκε ότι δεν έκλαψε αρκετά όταν την κάλεσαν στο εδώλιο ώστε να τους αλλάξει τη γνώμη....
Τραγούδι: Bob Dylan - Death Of Emmett Till (https://youtu.be/RVKTx9YlKls)
https://www.efsyn.gr/efsyn-city/synantiseis/105867_o-thanatos-toy-emet-til-o-mpomp-ntylan-kai-oi-leykoi
http://www.mixanitouxronou.gr/i-agria-dolofonia-tou-14chronou-mavrou-amerikanou-emet-til-epidi-sfirixe-ironika-se-mia-lefki-gineka-ke-tin-apokalese-flertarontasmoro-mou/
H Ροζα Παρκς πρωτα κ το σκηνικο με τα λεωφορεια
Την 1η Δεκέμβρη του 1955, η Ρόζα Παρκς, μία 42χρονη έγχρωμη μοδίστρα στο Μοντγκόμερι της Αλαμπάμα, αρνείται να δώσει τη θέση της στο λεωφορείο σε έναν λευκό. Η κίνησή της αυτή θα πυροδοτούσε το κίνημα για πολιτικά δικαιώματα στις ΗΠΑ αλλά και στον κόσμο και θα γινόταν το σύμβολο του αγώνα των μαύρων στην Αμερική.
Η ίδια ήταν μέλος της NAACP (Εθνική Ένωση για τα Δικαιώματα των Μαύρων) και τη συνέλαβαν καθώς σύμφωνα με τους νόμους «Τζιμ Κρόου» στο Νότο των ΗΠΑ, οι μαύροι όφειλαν να κάθονται στο πίσω μέρος του λεωφορείου σε ειδικές ξεχωριστές θέσεις και φυσικά να παραχωρούν τη θέση τους

στους λευκούς αν δεν υπήρχε άλλη θέση.
Σε αυτό το πακέτο ρατσιστικών νόμων υπήρχε και η πρόβλεψη για ξεχωριστές βρύσες για νερό για λευκούς και μαύρους πολίτες, διαφορετικά σχολεία (φυσικά πολύ κατώτερα για τους μαύρους) ξεχωριστές βιβλιοθήκες, κάνοντας την καθημερινότη
τα αβάσταχτη. Όπως είπε και η ίδια «Ο κόσμος λέει ότι δεν παραχώρησα τη θέση μου γιατί ήμουν κουρασμένη, αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια. Δεν ήμουν σωματικά κουρασμένη ούτε περισσότερο κουρασμένη απ’ όσο ήμουν συνήθως στο τέλος μιας ημέρας στη δουλειά. Όχι, η μόνη κούραση που είχα, ήταν αυτή του να υποχωρώ».
Στο δικαστήριο που έγινε εναντίον της στις 5 Δεκεμβρίου, η Παρκς κρίθηκε ένοχη για παραβίαση του νόμου περί διαχωρισμού. Η ποινή της ήταν με αναστολή, ενώ κλήθηκε να πληρώσει πρόστιμο 10 δο
λάρια συν 4 δολάρια σε δικαστικά έξοδα.
Η αντίδραση ήταν αστραπιαία. Ένα δυναμικό αντιρατσιστικό κίνημα ξέσπασε σε όλη τη χώρα ,με πρωτεργάτες την Ρόζα Παρκς και τον 26χρονο τότε πάστορα Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, που καλούσε τους μαύρους πολίτες σε όλη τη χώρα να μποϊκοτάρουν τα λεωφορεία, κάτι που διήρκεσε έναν ολόκληρο χρόνο!
https://net.xekinima.org/roza-parks-i-mitera-tou-kinimatos-gia/
https://www.mixanitouxronou.gr/i-roza-parks-arnite-na-sikothi-gia-na-katsi-enas-lefkos-ke-sillamvanete-to-boikotaz-ton-negron-kata-ton-leoforion-pou-gonatise-to-sistima-metaforon-ke-odigise-stin-katargisi-tou-filetikou-diachor/
Ιστορική φωτογραφία του Robert Frank που αποτυπώνει μεταξύ άλλων ότι οι λευκοί κάθονται στις μπροστινές θέσεις και οι μαύροι στις πίσω.
Μάρτιν Λούθερ Κινγκ

Στις 28 Αυγούστου 1963, ο αιδεσιμότατος Martin Luther King Jr., αγωνιστής και αρχηγός του κινήματος για τα δικαιώματα των αφροαμερικανών, εκφώνησε έναν λόγο στην Ουάσινγκτον, ο οποίος έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο κίνημα των ανθρωπίνων και πολιτικών δικαιωμάτων. Έμεινε στην ιστορία ως “Έχω ένα όνειρο” και ακόμα αποτελεί σημείο αναφοράς για τη διεκδίκηση της ισότητας, της δικαιοσύνης και της κατάργησης κάθε διάκρισης. Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ φαίνεται να χρησιμοποιεί τη λέξη “όνειρο” για να κάνει μια έμμεση αναφορά στο Αμερικάνικο Όνειρο και τι αυτό θα έπρεπε να σημαίνει για κάθε αμερικανό πολίτη. Ας ακούσουμε ενα remix του Λάρι Χιρντ με τους Mr Fingers όπου ακούγονται αποσπάσματα της ιστορικής ομιλίας.
Τραγούδι: Mr Fingers - Can You Feel It (Martin Luther King Jr Mix) (https://youtu.be/XufX35Cbxoo)
«Central Park Five» («Οι πέντε του Σέντραλ Παρκ»)
Στις 19 Απριλίου 1989 η 28χρονη Τρίσα Μέιλι βγήκε για τζόγκινγκ στο Σέντραλ Παρκ της Νέας Υόρκης. Το βράδυ δεν επέστρεψε σπίτι της. Βρέθηκε βιασμένη και χτυπημένη με τόση αγριότητα ώστε η φίλη της κατάφερε να την αναγνωρίσει μόνο από το δαχτυλίδι που φορούσε. Στο νοσοκομείο έμεινε σε κώμα για 12 ημέρες. Το ίδιο βράδυ σε άλλο σημείο του πάρκου μια ομάδα νεαρών Αφροαμερικανών παρενοχλούν περαστικούς και πετούν πέτρες σε αμάξια. Η αστυνομία επενέβη και συνέλαβε δύο δεκατετράχονα αγόρια, τον Κέβιν Ρίτσαρντσον και τον Ρέιμοντ Σαντάνα. Τους οδήγησαν στο αστυνομικό τμήμα για να δικαστούν για τις ταραχές που προκλήθηκαν στο πάρκο. Παρόλο που οι έφηβοι συνελήφθησαν, πριν η Τρίσα Μέιλι βρεθεί ημιθανής στο πάρκο, η αστυνομία αποφάσισε να συνδέσει τις δύο υποθέσεις και να κρατήσει τους νεαρούς ως ύποπτους για το βιασμό της 28χρονης....
Το κλίμα στην αμερικανική κοινωνία ήταν βαρύ και από την εκτεταμένη εκστρατεία του Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος δραστηριοποιούταν στον κλάδο των ακινήτων στη Νέα Υόρκη. Είχε δημοσιεύσει διαφημιστικές καταχωρίσεις σε εφημερίδες μεγάλης κυκλοφορίας με ολοσέλιδα σλόγκαν «Φέρτε πίσω τη θανατική ποινή», «Φέρτε πίσω την αστυνομία μας». Είχε σπαταλήσει 85.000 δολάρια για την πάταξη της εγκληματικότητας και δήλωνε ότι «Δε θέλω να τους ψυχαναλύσω, ούτε να τους καταλάβω, θέλω μόνο να τιμωρηθούν»....
Οι νεαροί ανακρίθηκαν ατελείωτες ώρες χωρίς την παρουσία δικηγόρου, καθώς οι αρχές τους ανάγκασαν να αποποιηθούν του δικαιώματος τους και χωρίς την παρουσία των γονέων τους, παρότι ήταν ανήλικοι. Ο Γιούσεφ Σάλαμ αποκάλυψε το 2016 στην Washington Post ότι ανακρίθηκαν για ώρες χωρίς φαγητό, νερό, ύπνο και ούτε τουαλέτα. Στους νεαρούς ασκήθηκε σωματική και ψυχολογική βία. Οι ντετέκτιβ τους υπόσχονταν ότι θα γυρίσουν στα σπίτια τους αν ομολογήσουν ότι συμμετείχαν στον βιασμό. Κατάφεραν τελικά να τους εξαναγκάσουν να ομολογήσουν την εμπλοκή τους. Οι ομολογίες κάτω από την πίεση των αρχών καταγράφηκαν στην κάμερα και ήταν το βασικό στοιχείο που χρησιμοποιήθηκε εναντίον τους στο δικαστήριο. Σε αυτές τις ομολογίες οι νεαροί άλλαζαν συνεχώς την αφήγηση τους, κατηγορούσαν ο ένας τον άλλον, όπως τους καθοδηγούσαν, χωρίς ωστόσο να γνωρίζονται και να έχουν συναντηθεί στο πάρκο....
Οι πέντε νεαροί αντιμετώπισαν ποινές φυλάκισης από 5 έως 12 χρόνια για ένα έγκλημα που ποτέ δεν είχαν διαπράξει. Ο Γουάιζ μάλιστα ήταν ο μόνος από τους πέντε που δικάστηκε ως ενήλικας και πέρασε σχεδόν 12 χρόνια στις φυλακές του νησιού Ρίκερς....
Δώδεκα χρόνια μετά την καταδίκη τους ο Ματίας Ρέγιες, ένας λατινοαμερικανός βαρυποινίτης καταδικασμένος για άλλους βιασμούς, ομολόγησε ότι ήταν αυτός που διέπραξε τον βιασμό της 28χρονης Τρίσα Μέιλι, τον Απρίλιο του ’89. Αποκαλύφθηκε ότι για την υπόθεση του Σέντραλ Παρκ δεν ρωτήθηκε ποτέ από τους αστυνομικούς. Περιέγραψε ότι ήταν αυτός που διέπραξε το βιασμό και ότι έδρασε μόνος. To δείγμα DNA που είχε βρεθεί ταυτοποιήθηκε με τον βαρυποινήτη και επιβεβαίωσε τους ισχυρισμούς του. Η δικαστική πλάνη αποδείχθηκε αλλά η αστυνομία και η εισαγγελέας Λίντα Φερστέιν δεν παραδέχτηκαν ποτέ το λάθος τους. Οι έφηβοι απαλλάχτηκαν από όλες τις κατηγορίες και απελευθερώθηκαν. Λίγα χρόνια αργότερα έκαναν μήνυση εναντίον της πολιτείας της Νέας Υόρκης και έλαβαν 41 εκατομμύρια δολάρια ως αποζημίωση. Ήταν η μεγαλύτερη που έχει εκδικαστεί στην ιστορία της πολιτείας. Ο ακτιβισμός και στήριξη όσων έχουν καταδικαστεί άδικα Μετά την αποφυλάκιση οι Γιούσεφ Σαλάμ, Κέβιμ Ρίτσαρντσον και ο Ρέιμοντ Σαντάνα ολοκλήρωσαν το σχολείο και πήραν τα απολυτήρια τους. Σήμερα οι τέσσερις από τους πέντε έχουν φύγει από το Χάρλεμ και ζουν στη Νέα Υόρκη. Ο Σάλαμ ενώ ήταν στη φυλακή αφοσιώθηκε στο Ισλάμ. Αποφυλακίστηκε τον Μάρτιο του 1997 και παντρεύτηκε λίγους μήνες μετά. Με τη γυναίκα του απέκτησαν τρία παιδιά, όμως ο γάμος τους δεν κράτησε για πολύ. To 2017 έλαβε ένα τιμητικό βραβείο από τον Μπάρακ Ομπάμα και δεν έχει σταματήσει να μιλά δημοσίως για τη δοκιμασία του....
Σειρά Netflix: When they see us
Τραγούδι: Ryan Harvey - Old Man Trump (ft. Ani DiFranco & Tom Morello)
Πριν από περισσότερα από 60 χρόνια, ο Woody Guthrie έγραφε για τον ιδιοκτήτη του σπιτιού του - τον πατέρα του Ντόναλντ Τραμπ, Φρεντ Τραμπ - στίχους χωρίς μουσική. Πριν τρία χρόνια μια ομάδα καλλιτεχνών μετέτρεψε το γράψιμό του σε ένα σύγχρονο τραγούδι διαμαρτυρίας καθώς ο γιος του Trump, Donald συνέχιζε την υποψηφιότητά του για πρόεδρος των ΗΠΑ και τελικά εκλέχθηκε.
Τρεις καλλιτέχνες συνεργάστηκαν για να ολοκληρώσουν και να παράγουν το Old Man Trump, το τραγούδι του Guthrie εμπνευσμένο από τον Fred Trump. Το κομμάτι, το οποίο δεν είχε ηχογραφηθεί στο παρελθόν, κυκλοφόρησε λίγους μήνες μετά την ανακάλυψη και τη δημοσίευση των στίχων. Ο Old Man Trump ηχογραφήθηκε από τον φολκ τραγουδιστή Ryan Harvey με τον Ani DiFranco και τον κιθαρίστα Tom Morello.
Rubin “Hurricane” Carter
Ο Ρούμπιν Κάρτερ, πρώην διεκδικητής του τίτλου στη μεσαία κατηγορία, φυλακίστηκε για 19 χρόνια, κρίθηκε ένοχος για φόνους που δεν είχε κάνει.

Το 1967 βρέθηκε ένοχος για τρεις φόνους στο Λαφαγιέτ Γκριλ, ένα μπαρ του Νιού Τζέρσεϊ που είχαν γίνει ένα χρόνο νωρίτερα. Τα θύματα ήταν λευκοί. Ο Κάρτερ και ο φίλος του, Τζον Αρτίς κατηγορήθηκαν σε μια δίκη όπου όλοι οι ένορκοι ήταν λευκοί. Δύο ληστές κατέθεσαν για την ενοχή τους, αργότερα άλλαξαν την ιστορία τους.
Δίχως να το βάλει κάτω και με τη βοήθεια ανθρώπων που παρατήρησαν πολλά στραβά στην υπόθεση του ο Κάρτερ αποφυλακίστηκε το 1985. Το 1999 η ιστορία του μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο με πρωταγωνιστή τον Ντενζέλ Ουάσινγκτον, ένα φιλμ που συγκίνησε πολύ και είχε μεγάλη εμπορική επιτυχία.
Από τον Καναδά που ζούσε μόνιμα ο Κάρτερ ήταν επικεφαλής της ένωσης υπεράσπισης ανθρώπων που έχουν καταδικαστεί άδικα. Σε μια επιστολή του προς την εφημερίδα "New York Daily News" τον περασμένο Φεβρουάριο που υποστήριζε έναν φυλακισμένο έγραψε
"Αν βρεθώ στον παράδεισο όταν θα φύγω από τη ζωή, θα είναι έκπληξη για μένα. Έζησα στην
κόλαση τα πρώτα 49 χρόνια και βρίσκομαι στον παράδεισο τα τελευταία 28 χρόνια".
Ταινία: Hurricane (1999)
Τραγούδι: Hurricane Bob Dylan (https://youtu.be/bpZvg_FjL3Q)
Εξεγερση Los Angeles
Ο Rodney King ξυλοκοπήθηκε άγρια από μέλη της αστυνομίας του Λος Άντζελες τον Μάρτιο του 1991 και όλο το περιστατικό πιάστηκε στη φωτογραφική μηχανή. Το θέμα θα είχε περάσει στα ψιλά ή δεν θα είχε μαθευτεί καθόλου, όπως και τόσα άλλα, αν δεν τύχαινε να βιντεοσκοπήσει τη σκηνή ένας περαστικός, ο George Holliday.
Στις 29 Απριλίου το 1992 οι δώδεκα ένορκοι (δέκα λευκοί, ένας Ισπανόφωνος, ένας Ασιάτης και κανένας μαύρος) αθωωνουν και τους τέσσερις αστυνομικούς
Αμέσως ξεσπούν βίαιες εξεγέρσεις στο Λος Άντζελες, θυμίζοντας κάτι από τη δεκαετία του 1960. Για έξι εικοσιτετράωρα οι δυνάμεις καταστολής μοιάζουν ανίσχυρες μπροστά στην οργή του κόσμου κυρίως της αφροαμερικανικής κοινότητας. Το κλασικό κομμάτι των Rage Against The Machine κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του ίδιου έτους και συγκρίνει ξεκάθαρα τον δολοφονικό ρατσισμό των μπάτσων με τις διαβόητες δραστηριότητες της επίσης εγκληματικής, ρατσιστικής, φασιστικής Ku Klux Klan.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’90, σε πολλές διαδηλώσεις στην Ελλάδα ηχούσε το σύνθημα “LA LA, fuck the USA!”, καθώς η εξέγερση του Λος Άντζελες σήμαινε ότι ο καπιταλισμός δεν ήταν ακλόνητος.
Τραγούδι: Killing in the name - Rage Against The Machine
Τραγούδι: Body Count - Cop Killer (1992) (https://merlins.gr/index.php/blog/1229-everyday-in-la-1992-riots-cop-killer)
J. Marion Sims, Ο "πατερας της γυναικολογιας" που εκανε πειραματα σε μαυρες γυναικες
Στις σελίδες της ιατρικής ιστορίας, ο αμερικανός Μάριον Σιμς είναι καταχωρημένος ως ο «πατέρας της γυναικολογίας». Ωστόσο, οι μέθοδοι που χρησιμοποίησε για να εξελίξει τον κλάδο της ιατρικής χαρακτηρίστηκαν από τους επικριτές του ως το λιγότερο βάρβαρες. Σύμφωνα με τον ηθικό κώδικα της αμερικανικής κοινωνίας του 19ου αιώνα, οι μαύροι δεν θεωρούνταν άνθρωποι, αλλά αντικείμενα ιδιοκτησίας. Πρωταρχικός και μοναδικός ρόλος τους ήταν να υπηρετούν τους λευκούς αφέντες τους. Ο Μάριον Σιμς δεν είχε ποτέ στην κατοχή του σκλάβους. Ήρθε για πρώτη φορά σε στενή επαφή με την εμπορία ανθρώπων μέσω του επαγγέλματός του. Ήταν γιατρός και δραστηριοποιούνταν σε μία επαρχιακή πόλη της Αλαμπάμα με πολλές φυτείες. Αυτό σήμαινε ότι οι ασθενείς του ήταν κατά κύριο λόγο έγχρωμοι σκλάβοι που δούλευαν εξαντλητικά ωράρια στα χωράφια, καταπονώντας το σώμα τους σε καθημερινή βάση. Έτσι, κάθε φορά που κάποιος από αυτούς τραυματιζόταν ή αρρώσταινε σοβαρά, ο αφέντης του, προκειμένου ο δούλος να «μην αχρηστευτεί», τον έστελνε στον γιατρό Σιμς.
Καθώς οι ασθενείς του δεν είχαν δικαιώματα, ο γιατρός ήταν ελεύθερος να εφαρμόζει πάνω τους ό,τι είδους θεραπεία ήθελε. Τα πρώτα χρόνια ειδικευόταν στις μορφολογικές ανωμαλίες και δυσμορφίες ―στραβά πόδια, αδύναμα χέρια, σχιστίες― οι οποίες έπρεπε να διορθωθούν διότι αναπόφευκτα μείωναν την παραγωγικότητα των εργατών. Ωστόσο, με το πέρασμα του χρόνου, οι λευκοί γαιοκτήμονες άρχισαν να στέλνουν στο γιατρό όλο και περισσότερες έγχρωμες γυναίκες με προβλήματα γονιμότητας. Τότε, ο Μάριον Σιμς ανακάλυψε την κλίση του στη θηλυκή ανατομία.
Πειραματιζόταν με νέες μεθόδους εξέτασης και θεραπείες. Η πρώτη γυναίκα που αποπειράθηκε να εγχειρήσει ήταν μία 18χρονη λεχώνα, η οποία υπέφερε από προβλήματα ακράτειας μετά τη γέννα. Ο Σιμς την οδήγησε στην πίσω αυλή του σπιτιού του, όπου είχε κατασκευάσει ένα αυτοσχέδιο ιατρείο. Η εγχείρηση διήρκεσε μία ώρα, κατά την οποία η 18χρονη κοπέλα ούρλιαζε και σφάδαζε από τους πόνους. Ο Σιμς δεν της είχε κάνει αναισθησία. Η ασθενής επέζησε από θαύμα. Ωστόσο, ο Μάριον Σιμς ήταν ευχαριστημένος με αυτήν την πρώτη απόπειρα και έθεσε ως στόχο να τελειοποιήσει τη μέθοδό του.
Για πάνω από μία δεκαετία, ο γιατρός έκανε δεκάδες χειρουργικές επεμβάσεις στο αυτοσχέδιο ιατρείο της αυλής του. Η συντριπτική πλειονότητα σε μαυρες, χωρίς αναισθησία και πάντα με την παρουσία θεατών. Στην αυτοβιογραφία του αναφέρει χαρακτηριστικά: «Δεν υπήρξε ούτε μία μέρα που να μην είχα στη διάθεσή μου ένα άτομο να εγχειρίσω».
Μετά από μία πενταετία συνεχών πειραμάτων, κατάφερε να τελειοποιήσει την επέμβαση επιδιόρθωσης του κυστιδικού συριγγίου. Παράλληλα εφηύρε το μητροσκόπιο, τον σιγμοειδή καθετήρα, ενώ καθιέρωσε την στάση του Σιμς που χρησιμοποιείται κατά την ορθική εξέταση έως σήμερα. Πλέον άρχισε να εγχειρεί και λευκές γυναίκες, πάντα όμως με αναισθησία.
Τα τελευταία χρόνια, οργανωμένες ομάδες ακτιβιστών έχουν αιτηθεί να αφαιρεθούν όλα τα αγάλματα του Σιμς από πλατείες και πανεπιστήμια της χώρας. Τα χαρακτηρίζουν ως σύμβολα μίσους, που τιμούν έναν άνθρωπο που κακοποίησε βάναυσα τις γυναίκες. Τον Ιανουάριο του 2018, η πολιτεία της Νέας Υόρκης προχώρησε την καθαίρεση του αγάλματος του Μάριον Σιμς από το Σέντραλ Παρκ. Η προτομή του μεταφέρθηκε σε ένα νεκροταφείο του Μπρούκλιν και η επιγραφή αντικαταστάθηκε. Η νέα μαρμάρινη πλάκα αναφέρει το βίο και τη συμβολή του γυναικολόγου στην σύγχρονη ιατρική, τονίζει όμως και τις αντιδεοντολογικές μεθόδους που κατ’ εξακολούθηση χρησιμοποιούσε.
O James Brown, πολύ πριν γίνει ένας εκ των πιο επιτυχημένων επιχειρηματιών της μουσικής βιομηχανίας, στο τραγούδι που έγινε ύμνος της μαύρης νεολαίας της δεκαετίας του ’60. Say It Loud I’ m Black and I’ m Proud από τον Νονό της soul. Το κομμάτι το έγραψε ο συνεργάτης του Brown Alfred “Pee Wee” Ellis και κυκλοφόρησε το 1968.
Τραγούδι: James Brown - Say It Loud I’ m Black and I’ m Proud
The Lonesome Death of Hattie Carroll
Αργά τη νύχτα της 9ης Φεβρουαρίου του 1963, ο Γουίλιαμ Ζανζίνγκερ, ένας 24χρονος λευκός γαιοκτήμονας, κάτοχος πελώριας καπνοφυτείας, με γονείς πάμπλουτους, μπήκε μεθυσμένος στην αίθουσα χορού του ξενοδοχείου «Emerson» στη Βαλτιμόρη. Πρώτα έβρισε έναν γκρουμ. Μετά αποκάλεσε μια 30χρονη σερβιτόρα «nigger», αραπίνα και τη χτύπησε με το μπαστούνι του. Η γυναίκα απομακρύνθηκε κλαίγοντας. Το θύμα ήταν μητέρα 10 παιδιών Τελικά, τα έβαλε με την επίσης μαύρη μπαργούμαν που «αργούσε», υποτίθεται, να του φέρει το μπέρμπον του: την 51χρονη Χάτι Κάρολ, μητέρα 10 παιδιών. Την είπε «μαύρη σκύλα» και άλλα παρόμοια και τη χτύπησε στο κεφάλι με το μπαστούνι του. Κανένα πεντάλεπτο αργότερα η Κάρολ παραπονέθηκε στους συναδέλφους της πως δεν ένιωθε καλά. Κι έπειτα κατέρρευσε.
Πέθανε οκτώ ώρες αργότερα από εγκεφαλική αιμορραγία. Ο Ζανζίνγκερ κατηγορήθηκε αρχικά για ανθρωποκτονία από αμέλεια. Και τελικά, στις 18 Αυγούστου του 1963 καταδικάστηκε σε έξι μήνες φυλάκιση. «Απλώς θα χάσω πολύ χιόνι», φέρεται να δήλωσε. Η ιστορία αυτή ίσως να είχε ξεχαστεί για πάντα αν δεν τύχαινε να επιδικαστεί την ίδια ημέρα που εκφώνησε ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ στην Ουάσιγκτον τη θρυλική του ομιλία «Έχω ένα όνειρο» και αν δεν τύχαινε να διαβάσει την είδηση στην εφημερίδα, επιστρέφοντας σπίτι του στη Νέα Υόρκη μετά την ομιλία, ο Μπομπ Ντίλαν. Το τραγούδι «The lonesome death of Hattie Carroll», «Ο μοναχικός θάνατος της Χάτι Κάρολ», ηχογραφήθηκε στις 23 Οκτωβρίου του 1963 και συμπεριλήφθηκε στο άλμπουμ «The times they are a – changin΄» που κυκλοφόρησε το 1964
Τραγούδι: Bob Dylan - The Lonesome Death of Hattie Carroll
Μαύροι Πάνθηρες

Στις 15 Οκτώβρη του 1966, ιδρύθηκε το κόμμα των Μαύρων Πανθήρων, η πιο ριζοσπαστική οργάνωση που υπήρξε στα πλαίσια του Αφροαμερικανικού λαού των ΗΠΑ.
Οι Μαύροι Πάνθηρες συνδύασαν τον αντί-φασισμό, τον αντί-ιμπεριαλισμό και στοιχεία του κομμουνιστικού κινήματος,μπολιάζοντας κατ’ επέκταση το Αφροαμερικανικό απελευθερωτικό κίνημα με αυτά. Έγιναν γνωστοί παγκόσμια με την τακτική της οργάνωσης της έμπρακτης αλληλεγγύης, της ενεργητικής πολιτικής ανυπακοής και της ένοπλης αυτοάμυνας.
Το αμερικανικό κράτος τους αντιμετώπισε με ασύλληπτη αγριότητα. Ο Φρεντ Χάμπτον δολοφονήθηκε, άοπλος, σε έφοδο της αστυνομίας στο σπίτι του. Ο Μπόμπι Σίλ κλείστηκε στις φυλακές με την κατηγορία της «συνωμοσίας με στόχο την εξέγερση». Στο δικαστήριο τον έδεσαν στην καρέκλα του και τον φίμωσαν(!). Το Δεκέμβρη του 1969, 300 αστυνομικοί επιτέθηκαν, με μια στρατιωτικού τύπου επιχείρηση, ενάντια στα κεντρικά γραφεία της οργάνωσης στο Λος Άντζελες και συνέλαβαν, ύστερα από μια μάχη που κράτησε πέντε ώρες, όλα τα στελέχη που βρίσκονταν μέσα στο κτίριο.
Η ταινία Black Panthers είναι ένα ντοκιμαντέρ μικρού μήκους της Agnès Varda που γυρίστηκε το 1968 στο Όκλαντ της Καλιφόρνια κατά τη διάρκεια διαμαρτυριών για τη σύλληψη του Huey P. Newton, ο οποίος κατηγορούνταν για τη δολοφονία του John Frey το 1967.
Επίσης η ταινία του Goran Olsson εξετάζει την εξέλιξη του κινήματος των Μαύρων Πανθήρων στην μαύρη κοινότητα από το 1967 έως το 1975. Συνδυάζει μουσική και φιλμ 16mm, τραβηγμένο εκείνη την εποχή, το οποίο ανακαλύφθηκε στα αρχεία της Σουηδικής τηλεόρασης και ήταν στην αφάνεια για πάνω από 30 χρόνια.
Ακουγονται ακομαι σύγχρονες ηχητικές συνεντεύξεις από εξέχοντες αφροαμερικανούς καλλιτέχνες, ακτιβιστές, μουσικούς και ακαδημαϊκούς. Η ταινία ρίχνει ένα βλέμμα στους ανθρώπους, στην κουλτούρα και την κοινωνία εκείνη, που κατάφερε να επιφέρει τέτοιες μεγάλες κοινωνικές αλλαγές.
Το επόμενο τραγούδι είναι της Elaine Brown, τραγουδίστριας και μέλος των Μάυρων Πανθήρων. Είναι το The Meeting, κυκλοφόρησε πρώτη φορά το 1969 στον δίσκο Seize the time και αποτέλεσε ύμνος των Μαύρων Πανθήρων.
https://www.koutipandoras.gr/article/sygklonistiko-ntokimanter-gia-toys-mayroys-panthires
https://youtu.be/rgkJcdmheCg
Elaine Brown - Τραγουδίστρια, Μέλος των Μαύρων Πανθήρων. Το τραγούδι κυκλοφόρησε πρώτη φορά το 1969 στον δίσκο “Seixe the time” και χρησιμοποιήθηκε και σαν ύμνος των Μαύρων Πανθήρων.
Τράγουδι: Elaine Brown - The Meeting
Angela Davis
Λέει η Angela Davis, μέλος των Μαύρων Πανθήρων τη δεκαετία του 60 και η οποία παραμένει και σήμερα επαναστάτρια και ενεργό μέλος του κινήματος
«Ο μόνος δρόμος για την απελευθέρωση των Μαύρων είναι αυτός που οδηγεί σε μια ολοκληρωτική και οριστική ανατροπή της καπιταλιστικής τάξης σε αυτή τη χώρα».

Όσον αφορά τη βία του κινήματος σε ερώτηση δημοσιογράφου την εποχή που βρισκόταν στη φυλακή κατηγορούμενη για απαγωγή και δολοφονία μεταξύ άλλων απάντησε.
«Όταν μιλάμε για επανάσταση», απάντησε, «οι περισσότεροι άνθρωποι σκέφτονται τη βία, χωρίς να συνειδητοποιούν ότι το πραγματικό περιεχόμενο κάθε επαναστατικής έξαρσης βρίσκεται στα ιδανικά και τους στόχους της, όχι στα μέσα που χρησιμοποιεί για να τους πετύχει. Από την άλλη μεριά, λόγω του τρόπου με τον οποίο είναι οργανωμένη η (σημερινή) κοινωνία, λόγω της βίας που υπάρχει στην επιφάνεια παντού, θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι ότι θα δούμε τέτοια (βίαια) ξεσπάσματα.
Όταν είσαι Μαύρος ή Μαύρη και ζεις σε μια Μαύρη κοινότητα όλη σου τη ζωή, βγαίνεις έξω στο δρόμο και βρίσκεσαι καθημερινά περικυκλωμένος από λευκούς αστυνομικούς. Όταν ζούσα στο Λος Άντζελες… με σταματούσαν συνεχώς. Οι αστυνομικοί δεν με ήξεραν, αλλά ήμουν μια Μαύρη γυναίκα με φυσικό μαλλί και υποθέτω ότι αυτό που σκέφτονταν ήταν αυτή μπορεί να είναι «ακτιβίστρια»… Ζούμε συνεχώς κάτω από αυτές τις συνθήκες και εσείς με ρωτάτε αν εγκρίνω τη βία;
Με ρωτάτε αν εγκρίνω τα όπλα; Μεγάλωσα στο Μπέρμιγχαμ της Αλαμπάμα. Μερικές πολύ καλές μου φίλες σκοτώθηκαν από βόμβες, βόμβες που είχαν βάλει οι ρατσιστές. Από την εποχή που ήμουν πολύ -πολύ μικρή θυμάμαι τους ήχους από τις βόμβες που έσκαγαν στη γειτονιά… Θυμάμαι ότι ο πατέρας μου ήταν αναγκασμένος να έχει όπλα έτοιμα την κάθε στιγμή λόγω του γεγονότος ότι κινδυνεύαμε από επίθεση την κάθε στιγμή…»
Ο John Lennon και Η Yoko Ono ηχογράφησαν το τραγούδι τους "Angela" στο άλμπουμ τους Some Time in New York το 1972 εκφράζοντας την υποστήριξη στην φυλακισμένη τότε Angela Davis και μια μικρή φωτογραφία της εμφανίζεται στο εξώφυλλο του άλμπουμ κάτω αριστερά.
Τραγούδι: John Lennon Yoko Ono - Angela
Τραγούδι: Bayeté - Free Angela (Thoughts... And All I've Got To Say) (1972)
Τραγούδι: Rolling Stones - Sweet Black Angel (το οποίο ηχογραφήθηκε το 1970 και κυκλοφόρησε το δίσκο του συγκροτήματος Exile on Main Street, το 1972 είναι αφιερωμένο στην Davis)
Assata Shakur

Εντάχθηκε στους Μαύρους Πάνθηρες στα τέλη της δεκαετίας του 1960. Ήταν 20 χρονών και απογοητευμένη με την κατεύθυνση της οργάνωσης και της αριστεράς στην Αμερική έγινε μέλος του Μαύρου Απελευθερωτικού Στρατού (BLA) μια άλλη μαχητική μαύρη οργάνωση που πίστευε στην αντίσταση με ένοπλη βία. Μεταξύ 1971 και 1973 κατηγορήθηκε για συμμετοχή σε ληστείες τραπεζών και επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα αλλά αθωώθηκε σε όλες τις περιπτώσεις.
Επί χρόνια ήταν καταζητούμενη σαν αρχηγός της BLA (Black Liberation Army). Σε μια ένοπλη συμπλοκή το 1973 σκοτώθηκε ένα μέλος της οργάνωσης και ένας αστυνομικός. Η Σακούρ κατηγορήθηκε για τον θάνατο του αστυνομικού σε μια δίκη παρωδία, «ένα νομικό λιντσάρισμα» όπως δηλώνει ο δικηγόρος της.
Η ίδια αρνείται τις κατηγορίες. Προφυλακίστηκε και έμεινε τέσσερα χρόνια στην φυλακή περιμένοντας την δίκη. Δεν της δόθηκε άδεια για να γεννήσει το παιδί της εκτός φυλακής. Στην φυλακή γέννησε την μοναδική της κόρη. Κρατήθηκε στην απομόνωση επί 21 μήνες σε φυλακές υψηλής ασφαλείας. Καταδικάστηκε σε ισόβια το 1977. Δραπέτευσε από την φυλακή με την βοήθεια της οργάνωσης BLA το 1979.Τ
Το FBI την έχει επικηρύξει με δύο (ένα) εκατομμύρια δολάρια σαν μία από τους δέκα πιο επικίνδυνους τρομοκράτες
Λέει η ίδια τα παρακάτω λόγια «Το όνομά μου είναι Assata -αυτή που παλεύει- Olugbala -για τον κόσμο- Shakur -που το αξίζει- και είμαι μια φυγάς σκλάβος του 20ού αιώνα. Εξαιτίας της δίωξής μου από την κυβέρνηση δεν είχα άλλη επιλογή παρά να δραπετεύσω από την πολιτική καταπίεση, τον ρατσισμό και τη βία που επιβάλλει η αμερικανική κυβέρνηση στους μαύρους. Είμαι πρώην πολιτική κρατούμενη και ζω στην εξορία στην Κούβα από το 1984. Υπήρξα πολιτική ακτιβίστρια σε όλη μου τη ζωή και, παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ έκανε τα πάντα για να ποινικοποιήσει τη δράση μου, δεν είμαι εγκληματίας, ούτε υπήρξα ποτέ»
Έχουν γραφτεί αρκετά τραγούδια για την Ασάτα Σακούρ κυρίως από αφροαμερικάνους ράπερ.
Την Assata συνάντησαν οι Asian Dub Foundation και ηχογράφησαν το Reluctant Warrior το οποίο και συμπεριλαμβάνεται στο Black & Proud vol II του 2005.
Τραγούδι: The Fire This Time - Reluctant Warrior (Asian Dub Foundation Mix)
Τραγούδι: Common - A SonG for Assata Shakur (https://youtu.be/egLRN2NsBgY)
Τραγούδι: PARIS - Assata's Song (HD) (https://youtu.be/9wyon_eixHA)
Video Telesur για Trump (https://youtu.be/UzUQdbMtEYY)
Video FBI επικύρηξης (https://youtu.be/q4mziCJheiw)
https://atexnos.gr/assata-shakur-%ce%ad%ce%bd%ce%b1-%ce%bc%ce%b1%cf%8d%cf%81%ce%bf-%ce%b5%ce%b9%ce%ba%cf%8c%ce%bd%ce%b9%cf%83%ce%bc%ce%b1-%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%af%cf%83%cf%84%ce%b1%cf%83%ce%b7%cf%82/
http://www.avgi.gr/article/10937/8262067/oi-mauroi-pantheres-paramenoun-ephialtes
https://youtu.be/0Wt92pi6RPk
Tupac Shakur και Wretch 32
Ένα Σαββατιάτικο πρωινό της 16ης Μαρτίου 1991 η 15χρονη Αφροαμερικανή Λατάσα Χάρλινς

μπαίνει σε μία κάβα του νοτιοανατολικού Λος Άντζελες για να αγοράσει ένα χυμό πορτοκαλιού. Η 51χρονη Σόον Για Ντου, η ιδιοκτήτρια του καταστήματος από την Κορέα, που εκείνη τη μέρα δούλευε στο πόστο του άντρα της, βλέπει να ξεπροβάλλει από το σακίδιο της έφηβης το μπουκάλι και υποθέτει ότι το έχει κλέψει. Δεν βλέπει όμως ποτέ ότι το κορίτσι κρατάει χρήματα στο χέρι της για να το πληρώσει.
Η 15χρονη γυρνάει την πλάτη της να φύγει και τότε η Για Ντου βγάζει ένα όπλο και την πυροβολεί. Η Λατάσα πεθαίνει ακαριαία λίγες μέρες μετά τη δολοφονία του Ρόντνεϊ Κινγκ από τέσσερις αστυνομικούς και το Λος Άντζελες συνεχίζει να φλέγεται.
Ο ράπερ Tupac Shakur (2pac) o οποίος δολοφονήθηκε κάτω από ανεξήγητες συνθήκες στις 7 Σεπτέμβρη του 1996, εμπνέεται από την ιστορία.
Ξεχωρίζουμε το τραγούδι Keep Ya Head Up το οποίο είναι γράφτηκε για τη δολοφονία της Λατάσα Χάρλινς.
Τραγουδι: Keep Ya Head Up - 2Pac (Τραγούδι αφιερωμένο στη Λατάσα)
Wretch 32, Βρετανός ραπερ από το Λονδίνο
Είδε τον πατέρα του 62 ετων να ακινητοποιείται με όπλο τέιζερ - ηλεκτρισμού μέσα στο σπίτι του. Η αστυνομία τον Απριλιο του 2020, εν μεσω lockdown, εισεβαλε στο σπιτι οπου βρισκοταν μονο ο πατερας και η μητερα του Wretch , ψαχνοντας για καποιον υποπτο. Οταν ο 62χρονος αντέδρασε στην αναίτια εισβολή της αστυνομιας, εκεινοι τον ακινητοποιησαν με οπλο ηλεκτρισμου. (https://youtu.be/xvLo2_WVEf4). Σε ρεπορταζ του αγγλικου καναλιου itv σχετικά με το θέμα, αναφέρεται πως νεαροι εγχρωμοι κατοικοι της χωρας ήταν αυτοι που, μεσα στην περιοδο της καραντινας, δεχτηκαν συντριπτικα τους περισσότερους ελεγχους για τηρηση των μετρων περιορισμου.
ΤΑ ΝΕΓΡΙΚΑ- Μάνος Λοίζος - Στιχοι Νεγρεποντης
ΤΑ ΝΕΓΡΙΚΑ γράφτηκαν αρχές του ‘67. Παρουσιάστηκαν σε φοιτητικές συναυλίες της εποχής εκείνης. Για πρώτη φορά –το Φεβρουάριο– στη Φοιτητική Εβδομάδα της Ανωτάτης Βιομηχανικής με την Μαρία Φαραντούρη και τον Γιώργο Ζωγράφο, για τελευταία –19 Απριλίου– στη συναυλία της ΕΦΕΕ με την Μαρία Φαραντούρη και τον Διονύση Σαββόπουλο. Μερικά από’ αυτά τα τραγούδια ακούστηκαν κατά καιρούς και σε διάφορες μπουάτ.
ΤΑ ΝΕΓΡΙΚΑ βγαίνουν τώρα για πρώτη φορά σε δίσκο μια και η δικτατορία τ’ απαγόρευε όλα αυτά τα χρόνια. Δεν κάναμε καμιά αλλαγή στη μουσική ούτε και στο στίχο. Μια μικρή μόνο διόρθωση αντί... τι θέλουν τα παιδιά μας στο Βιετνάμ βάλαμε ...στα Βιετνάμ. Όσο για κάποιες διαφορές στον τρόπο που τραγουδά η Μαρία ή στον ήχο της ορχήστρας, οφείλονται βέβαια στα χρόνια που μεσολάβησαν.
Μάνος Λοΐζος
(Σημείωμα από το οπισθόφυλλο της πρώτης έκδοσης)
Ταινίες
Τα σταφύλια της οργής γράφτηκαν το 1939 από τον Τζόν Στάινμπεκ. Περιγράφουν το ταξίδι μιας οικογένειας, στον θρυλικό δρόμο 66 (Route 66)κατά τη διάρκεια της μεγάλης ύφεσης στην Αμερική και την περιρρέουσα ατμόσφαιρα της εποχής, όπως προφητικά αναφέρει το βιβλίο: Ξέρεις, όλα αυτά δεν σταμάτησαν ποτέ να γίνονται… κι ούτε θα σταματήσουν.
Πρωταγωνιστής ο Tom Joad και η οικογένειά του, που αποφυλακίζεται έχοντας εκτίσει την ποινή του για τον φόνο, σε άμυνα, ενός άλλου ανθρώπου, και επιστρέφοντας στο πατρικό αγρόκτημα τα βλέπει όλα ρημαδιό και την μεγάλη οικογένεια του (παππούδες, γιαγιάδες, γονείς, αδέρφια, αρραβωνιαστικιές, θείοι και ανίψια) να είναι έτοιμη προς αναχώρηση. Μαθαίνει πως οι σοδειές και των δικών του αλλά και όλων των γειτόνων καταστράφηκαν λόγω του καιρού, τα δάνεια με τους υπέρογκους τόκους δεν αποπληρώθηκαν και οι τράπεζες ήρθανε για να πάρουνε τη μοναδική περιουσία όσων τους χρωστούσαν: τα κτήματα τους. Η οικογένεια Joad αλλά και χιλιάδες οικογένειες σαν αυτούς τραβάνε προς τα δυτικά, εκεί που λέγεται πως υπάρχουν δουλειές και ανάγκη για πολλά εργατικά χέρια.
Η οδύσσεια αυτής της οικογένειας, ένα σύνολο υπέροχων, απλών ανθρώπων, είναι η οδύσσεια αμέτρητων ανθρώπων που ξεριζώθηκαν από τους τόπους που έζησαν δεκαετίες ολόκληρες και υποχρεώθηκαν σε ένα ταξίδι εξαθλίωσης για ένα όνειρο που τις συντριπτικά περισσότερες φορές αποδείχθηκε απατηλό.
Τραγούδι: Bruce Springsteen - The ghost of Tom Joad
Άβα Ντουβερνάι - Ταινία - ντοκιμαντέρ 13η Τροπολογία (2016)
Οι εικόνες που βλέπει κανείς στο ντοκιμαντέρ με την αστυνομία να λιντσάρει και να συλλαμβάνει μαύρους μας υπενθυμίζει πως τίποτα δεν έχει αλλάξει. Οι ίδιες εικόνες είναι μπροστά μας την ώρα που μιλάμε όπου διαδραματίζεται η εξέγερση.
Hateful Eight & Django Unchained - Ταινίες του Ταραντίνο
“The only time black folks are safe, is when white folks is disarmed. And this letter, had the desired effect of disarming white folks..”
“I never did give your boy that blanket. Even after all he did, and he did everything I asked. No blanket. That blanket was just a heart breaking a liar’s promise. Kind of like those uniforms the union issued those colored troopers, that you chose not to acknowledge”
Στρατηγός Μαρκίς Γουόρεν
Birth of a Nation- Ταινια (1915)
Ήταν μια ταινία αδιαμφισβήτητα και απροκάλυπτα ρατσιστική. Αντανακλώντας τις αξίες με τις οποίες μεγάλωσε ο Γκρίφιθ, η ταινία “Γέννησης ενός Έθνους” (διασκευή του μυθιστορήματος του Τόμας Ντίξον “Ο Άνθρωπος της Κλαν”, που εκδόθηκε το 1905), εγκωμίαζε την Κου Κλουξ Κλαν για τον ρόλο της μετά τον εμφύλιο πόλεμο. Οι Αφροαμερικάνοι παρουσιάζονταν ως ατίθασοι άγριοι, που βίαζαν λευκές γυναίκες. Για να μην “μολύνει” το φιλμ του προσλαμβάνοντας μαύρους ηθοποιούς, ο Γκρίφιθ έβαλε λευκούς ηθοποιούς να βαφτούν μαύροι. Υπήρξε μάλιστα η πρώτη ταινία που προβλήθηκε στον Λευκό Οίκο, όπου ο πρόεδρος Γούντροου Γουίλσον – Νότιος ρατσιστής κι ο ίδιος – έδωσε την ευλογία του. Ήταν τόσο μεγάλη η προπαγάνδα που μέχρι και τη δεκαετία του 1970, η Κου Κλουξ Κλαν χρησιμοποιούσε τη “Γέννηση ενός έθνους” για προσηλυτισμό.
Μάλκολμ Χ (Malcolm X)

Ο Malcolm X υπήρξε έμπνευση για πολλούς ανθρώπους. Ένας από αυτούς ήταν και ο καλλιτέχνης της reggae, Earl Sixteen, ο οποίος ηχογράφησε το ομώνυμο κομμάτι προς τιμή του Malcolm X το 1975. Η reggae άλλωστε ιδεολογικά συνδέεται απόλυτα με τις πρώιμες μορφές έκφρασης του κινήματος της Μαύρης Δύναμης, με το μέντορά της Marcus Carvey και την επιστροφή στη μαμά Αφρική.
Τραγούδι: Earl Sixteen - Malcolm X
Nina Simone
H μεγάλη Nina Simone και το Ι wish I knew how it would feel to be free από το άλμπουμ της Silk & Soul του 1967. Τότε που η τζαζ εμπνεύστηκε από τον αγώνα για τα πολιτικά δικαιώματα.
Τραγούδι: Nina Simone - I Wish I Knew How It Would Feel to Be Free
Marvin Gaye - Εξέγερση Γουάτς
Ο Marvin Gaye αναφέρει ότι η εξέγερση του Γουάτς στο Λος Άντζελες το 1965 αποτέλεσε στροφή στη ζωή του. Αναφέρει σε κάποιες δηλώσεις του “Με τον κόσμο γύρω μου να εκρήγνυται πως είναι δυνατόν να συνεχίσω να τραγουδάω τραγούδια αγάπης”. Πάμε να ακούσουμε το What’s going on από τον ομώνυμο δίσκο του 1971.
Τραγούδι: Marvin Gaye - What's Going On
Από τις 11 ως τις 16 Αυγούστου του 1965 ο μαύρος πληθυσμός του Λος Άντζελες ξεσηκώθηκε. Ένα επεισόδιο ανάμεσα σε τροχονόμους και διαβάτες εξελίχθηκε σε αυθόρμητες συγκρούσεις δύο ημερών. Οι αυξανόμενες ενισχύσεις των δυνάμεων της τάξης δεν κατόρθωσαν να ξαναπάρουν τον έλεγχο του δρόμου. Την Τρίτη ημέρα οι μαύροι πήραν όπλα λεηλατώντας τα γύρω οπλοπωλεία κι έτσι μπορούσαν να πυροβολούν ακόμα και τα ελικόπτερα της αστυνομίας. Χιλιάδες στρατιώτες και αστυνομικοί - η στρατιωτική δύναμη μιας μεραρχίας πεζικού με την υποστήριξη αρμάτων μάχης - χρειάστηκε τελικά να ριχτούν στη μάχη για να περιορίσουν την εξέγερση μέσα στη συνοικία Γουάτς (Watts)και τέλος να την ελέγξουν έπειτα από οδομαχίες πολλών ημερών.
Τραγούδι: The Chambers Brothers - Time Has Come Today
Οι Run the Jewels αμερικάνικο συγκρότημα της hip hop κυκλοφόρησαν τον 4ο δίσκο τους λίγες μέρες μετά την δολοφονία του Floyd.
Τραγούδι - Run The Jewels - JU$T
Ο Killer Miker ο ένας από τα δυο μέλη της μπάντας σε ομιλία τους στην Ατλάντα εν μέσω των διαδηλώσεων είπε «Δεν θέλουμε απλά να κατηγορηθεί έναν αστυνομικός, θέλουμε να δούμε τέσσερις αστυνομικούς να διώκονται και να καταδικάζονται. Δεν θέλουμε να δούμε απλά κάποιους στόχους να καίγονται, θέλουμε να δούμε το σύστημα που δημιουργεί τον συστημικό ρατσισμό, να καίγεται ολοσχερώς ».
Τραγουδι Gil Scott-Heron - Revolution Will Not Be Televised
To τραγούδι γράφτηκε το 1971 και δανειζόμαστε κάποιους στίχους από τη πρόσφατη απόδοση στα Ελληνικά του φίλου μας Χρήστου Σκυλλάκου (Ολόκληρη η απόδοση είναι στο site Το Περιοδικό - click εδώ)
Η επανάσταση δεν θα μεταδοθεί από την τηλεόραση.
Δεν θα υπάρχουν εικόνες από γουρούνια να εκτελούν τα αδέρφια μας σε άμεση αναμετάδοση.
Δεν θα υπάρχουν εικόνες από μπάτσους να εκτελούν τα αδέρφια μας σε επανάληψη.
Δεν θα υπάρχουν εικόνες του Whitney Young
να τον ξεφτιλίζουν και να τον πετάνε έξω από το Χάρλεμ με μια ολοκαίνουρια μέθοδο.[11]
Δεν θα δούμε σε αργή κίνηση ή σε πίνακα τον Roy Wilkins
να περπατάει στη Watts του Los Angeles[12] ντυμένος με τα κόκκινα, μαύρα και πράσινα[13] της απελευθέρωσης
που φύλαγε για την πιο κατάλληλη στιγμή.
Τραγούδιι: Gil Scott-Heron - Revolution Will Not Be Televised (https://youtu.be/vwSRqaZGsPw)
Το παρόν κείμενο αποτελεί γραπτή μεταφορά της εκπομπής “Μουσικό από..θεμα” (Εκπομπή 02 - Θέμα “η γη της ελευθερίας” φλέγεται). Ευχαριστούμε για τη συνεισφορά τους στη προετοιμασία της εκπομπής τους φίλους
Ανδρέα Ανδρονικάκη, Βαγγέλη Μπαντέκα, Βασίλη Μυλωνά, Χρήστο Σκυλλάκο.
Comments